Te dwa stany dzieli niewielka granica, którą łatwo przekroczyć. Z początku uzależnienie od alkoholu nie wygląda tak groźnie i przede wszystkim nie daje tylu trudnych objawów. Możemy się pomylić i odebrać je jako zwykłe imprezowanie. Polacy posiadają niską świadomość na temat alkoholizmu oraz nie posiadają wiedzy, która uchroniłaby ich przed uzależnieniem. Szerzenie wiedzy na temat alkoholizmu jest bardzo ważne, ponieważ to właśnie odpowiednia dawka informacji pomaga alkoholikom zrozumieć co zachodzi w ich mózgu w danym momencie.
Pierwsza faza alkoholizmu, czyli stadium wstępne przebiega zupełnie naturalnie. Charakteryzuje się piciem towarzyskim, podczas którego następuje uświadomienie sobie, że alkohol doskonale poprawia humor oraz relaksuje. Alkohol działa antydepresyjnie oraz przeciwbólowo, jednak jest to działanie krótkotrwałe, które uzyskiwane jest przez niewielką dawkę alkoholu. Z rosnącym stężeniem pojawia się szereg nieprzyjemnych dolegliwości, które nie przejawiają żadnego przyjemnego stanu. Podczas fazy wstępnej osoba uzależniona kontroluje swoje zachowanie oraz ilości spożywanego alkoholu.
Nadużywanie alkoholu to stan alarmujący o zbliżającym się uzależnieniu. Jeżeli picie nie wykracza poza granice rozsądku, zachowany zostaje umiar, a przede wszystkim picie nie ma negatywnego wpływu na zdrowie, stosunki rodzinne bądź sytuację finansową lub zawodową możemy mówić o nadużywaniu alkoholu. Nie jest to jednak zasadą, ponieważ alkoholizm rozwija się latami, dlatego mimo braku naszej świadomości uzależnienie może już się zakorzeniać w naszym życiu.
Podczas nadużywania napojów alkoholowych organizm chorego bardzo cierpi. Toksyny, które są uwalniane podczas picia alkoholu etylowego zanieczyszczają nasze ciało prowadząc do trwałych i ciężkich szkód. Zaraz po jego spożyciu etanol przedostaje się do krwioobiegu, a stamtąd do każdej komórki w organizmie. Dochodzi do osłabienia odporności, zniszczenia bariery ochronnej, która chroni przed nowotworami, chorobami przewlekłymi bądź doraźnymi. Alkoholik sięga po duże ilości alkoholu, które tworzą wysokie stężenie we krwi. Z każdym mililitrem pojawiają się coraz gorsze skutki uboczne, wnikające z trudnością w poradzeniu sobie z toksynami.
Leczenie alkoholizmu jest długotrwałym procesem, który potrzebuje czasu oraz cierpliwości. Pomocne mogą okazać się wszystkie szczegóły, na przykład całkowicie usunięcie z miejsca zamieszkania alkoholu. Duże zadanie stoi w tej sytuacji przed rodziną alkoholika, ponieważ mogą oni znacznie poprawić jego samopoczucie oraz udzielić wsparcia, które jest szczególnie ważne na początku leczenia. Alkoholizm zostaje do końca życia, dlatego ważne jest zachowanie całkowitej trzeźwości, która może uchronić przed aktywacją objawów choroby. Nie ma zasady, która określa ludzi zapadających na alkoholizm. Uzależnieniom może paść każdy, kto zmaga się z jakimiś problemami, a odnajdzie fałszywe ukojenie w alkoholu. Starajmy się zatem rozwiązywać wszystkie problemy, ponieważ może to zapobiec uzależnieniom. Niezależnie od tego w jakim wieku jest dana osoba, jakie posiada wykształcenie oraz jakiej jest płci powinna mieć dostęp do opieki lekarskiej.
Alkoholicy nie powinni zostawać sami, ponieważ taka sytuacja ułatwia im drogę działania. Czasem potrzebna jest osoba, która skontroluje uzależnionego lub nakieruje na dobrą ścieżkę. Gdy zachowanie abstynencji nie powodzi się, a osobie uzależnionej nic nie pomaga warto zgłosić się do specjalisty. Zgłoszenie się do ośrodka terapii uzależnień może rozwiązać problem. Warto zaufać ludziom, którzy na co dzień spotykają się z ogromną liczbą alkoholików, którym muszą pomóc. Z początku warto poddać się diagnozie lekarza, aby stwierdził fazę alkoholizmu oraz zaproponował odpowiednie leczenie. Leczenie to nie jest kilka dni i po sprawie. Cały proces to trudny czas, który wart jest swoich efektów. Wystarczy dobra motywacja, silna wola i samozaparcie.
Alkoholik w pierwszej fazie choroby nie wygląda jak alkoholik z naszej wyobraźni. Nie zawsze alkoholikiem będzie pijana osoba leżąca na chodniku z butelką po napoju alkoholowym w ręku. Obraz osoby uzależnionej często jest świetnie zamaskowany. Podczas oceny kierować się musimy całkowitym obrazem danej osoby, przede wszystkim charakterystycznymi objawami: zmianą tolerancji alkoholu, głodem alkoholowym, brakiem kontroli nad ilościami wypijanego alkoholu, utraceniem zainteresowania innymi rzeczami niż alkohol, piciem pomimo problemów, które spowodowane są alkoholem oraz spożywaniem alkoholu, aby zwalczyć objawy wynikające z odstawienia.
Osoby, które nadużywają alkoholu doświadczają zmian w układzie nerwowym. Zauważalne są zmiany myślenia oraz zachowania. Bardzo charakterystyczne są kłamstwa, oszustwa i kombinowanie, które ma na celu zdobycie bądź ukrycie alkoholu. Nigdy nie możem być pewni, kiedy historia o alkoholu obejmująca ilości oraz okoliczności jest prawdziwa. Zwykle alkoholik nie mówi nam prawdy i zataja większość informacji. W pewnym momencie zatracenie w używce jest tak silne, że pojawia się zaniedbanie obowiązków w pracy oraz zerwanie więzi rodzinnych. Osoba uzależniona skupia się jedynie na kontaktach, z których ma korzyści związane z piciem alkoholu. Pojawiają się zmiany w nastroju – wahania, rozdrażnienie i agresja. Coraz częściej występują kłótnie oraz spięcia, a atmosfera rodzinna ulega zniszczeniu. Alkoholik może podejmować się różnych ryzykownych oraz niebezpiecznych zachowań, ponieważ traci zdolność racjonalnego myślenia. Z pewnością zauważysz, gdy dana osoba zmieni się drastycznie, mimo że sama nie przyzna się do zmiany stylu życia. Według alkoholików picie nie jest niczym złym, a sami często próbują złożyć winę na najbliższych, oskarżając, że picie jest w tej sytuacji czymś naturalnym i z pewnością nie wiąże się z niczym niewłaściwym.